خوش به حال ماهی ِ قرمز!

گاهی وقت ها به ماهی های قرمز غبطه می خورم. ظاهرا دامنه ی حافظه شان فقط در حد چند ثانیه است. محال است بتوانند سلسله ای از افکار را پی گیری کنند. آن ها همه چیز را برای اولین بار تجربه می کنند. هر بار و مادامی که از نقص و معلولیتشان بی خبر هستند حتما زندگی برایشان داستان بلند خوب و خوشی است. یک جشن، شور هیجان از سحر تا غروب...!

پ ن: دلم گرفته. دلم میخواد یکی یاد بده بهم زندگی کردنو . واسش مهم باشه چی داره با برخوردش بهم یاد میده...تنهام، نیست.

دلم خیلی گرفته...خیلی...